مقایسه کیفیت دلبستگی به مادر در نوجوانان ناشنوا و عادی

مقدمه: دلبستگی عبارت است از برقراری پیوند عمیق با افرادی خاص در زندگی به نحوی که تعامل با آن ها باعث احساس نشاط و شعف شود و وجود آن ها به هنگام تنش مایه آرامش باشد. دلبستگی در جریان چرخه زندگی از مادر به نزدیکان و بالاخره در گروه های پیش از پیش وسیع تری تسریع می یابد و به صورت عامل مهمی برای ساخت دهی شخصیت فرد درمی آید. مطالعه حاضر با هدف بررسی کیفیت دلبستگی به مادر در نوجوانان کم شنوا و عادی انجام شد. روش کار: تعداد 20 نفر از نوجوانان کم شنوا و 20 نفر از نوجوانان عادی شهر بیرجند در بازه زمانی 92-93 به صورت تصادفی انتخاب و مورد بررسی قرار گرفتند و پرسشنامه دلبستگی نوجوانان با والدین و همسالان (ippa-r) در اختیار آنان قرار گرفت این پرسشنامه شامل سه زیر مقیاس اعتماد، ارتباط، بیگانگی است. نتایج با استفاده از بسته نرم افزاری spss18 و آزمون تی دو نمونه مستقل مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: بین نوجوانان عادی و ناشنوا در میزان دلبستگی به مادر، اعتماد به مادر و ارتباط با مادر تفاوت معنادار وجود دارد (p<0.05)؛ اما بین دو گروه در میزان احساس بیگانگی با مادر تفاوت معنادار وجود ندارد. نتیجه گیری: نتایج نشان داد دلبستگی به مادر، اعتماد به مادر و ارتباط با مادر در نوجوانان کم شنوا بیشتر از نوجوانان عادی است. با توجه به شرایط سخت نگهداری از نوجوانان کم شنوا پیشنهاد می شود اقدامات مشاوره ای، در اختیار گذاشتن نظام ها، منابع حمایتی از قبیل حمایت های بیمه ای، ارتقای سطح سواد والدین و حمایت های اقتصادی برای سازگاری مناسب تر خانواده با جو ناشی از معلولیت شنوایی کودک انجام گیرد. کلید واژه ها: دلبستگی، مادر، عادی، ناشنوا، بیرجند